Επισκέψιμα μέρη και αξιοθέατα της Ιεράπετρας.

Επισκέψιμα μέρη.

Ο επισκέπτης μπορεί να χρησιμοποιήσει την Ιεράπετρα σαν αφετηρία για τις ημερήσιες εκδρομές του στα γραφικά ορεινά και παραθαλάσσια χωριά καθώς και τις άλλες πόλεις του νομού μας.
Από το δάσος του Σελάκανου στις Μάλλες, μέχρι κάτω την παραλία του Μύρτους, από το Κουτσουνάρι έως τα Σχινοκάψαλα και από την Καλαμαύκα έως το Καββούσι, όλα χτισμένα ανάμεσα σε ελαιώνες, πεύκα και γάργαρα νερά.

Τα Γουρνιά

Τα Γουρνιά είναι ένας από τους πιο σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους στην Ευρώπη. Βρίσκονται 15 χιλ. βόρεια της Ιεράπετρας.Ο οικισμός χρονολογείται από το 1600 -1800 π.Χ. Οι ανασκαφές στα Γουρνιά διεξήχθησαν το 1901-1904 από την Αμερικανίδα αρχαιολόγο Harriet Boyd-Hawes και τους συνεργάτες της. Τα Γουρνιά δίνουν την εικόνα της καθημερινής ζωής των Μινωιτών που ασχολούνταν με τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία, την αγγειοπλαστική και την υφαντουργία, αφού αποκαλύφθηκαν διάφορα εργαλεία (σμίλες, αγκίστρια, σφυριά κλπ.) που το επιβεβαιώνουν. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως και άλλα πολυτελέστερα αγγεία (όπως ρυτά και τελετουργικά αγγεία

Το φαράγγι του Χα

Το φαράγγι του Χά βρίσκεται 8 χλμ. βόρια της Ιεράπετρας. Είναι ένα από τα σπάνια μέρη που συγκεντρώνουν μεγάλη ποικιλία από την χλωρίδα και πανίδα της Κρήτης. Είναι καταφύγιο σπάνιων ειδών : γυπαετοί, γεράκια κτλ. Μερικά από αυτά είναι τόσο σπάνια, ώστε προστατεύονται με διεθνείς συμβάσεις.

To Γαϊδουρονήσι ή Χρυσή

Η ρηχή γαλαζοπράσινη θάλασσα, οι αμμώδεις παραλίες που είναι γεμάτες με μικρά θαλασσινά κοχύλια, και το σπάνιο κεδροδάσος είναι από τα πιο εντυπωσιακά χαρακτηριστικά του νησιού. Το νησί είναι σχεδόν επίπεδο με πολύχρωμα ηφαιστειακά πετρώματα, καλυμμένα με άμμο και θαλάσσια απολιθώματα.

Το Γαϊδουρονήσι έχει ενταχθεί στο δίκτυο προστατευμένων περιοχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Natura 2000).

Το Φαράγγι της "Σαρακίνας"

Δυτικά της Ιεράπετρας και σε απόσταση 20 χλμ. βρίσκεται το παραδοσιακό χωριό των Μύθων. Σε μικρή απόσταση από αυτό αρχίζει το φαράγγι της Σαρακίνας ή του Σαραντάπηχου κατά τους ντόπιους. Κατά το μύθο ο Σαραντάπηχος (γίγαντας , γιος του Δια) περνώντας από το βουνό έσκυψε για να πιει νερό από το ποτάμι. Η μακριά του γενειάδα έσχιζε το βουνό στα δύο και δημιουργήθηκε το φαράγγι. Το φαράγγι είναι πλούσιο σε βλάστηση πούλια και γάργαρα νερά.

Φούρνου Κορφή

Δυτικά της Ιεράπετρας, κοντά στο χωριό Μύρτος, σε ένα μικρό λόφο ονομαζόμενο Φούρνου κορφή βρίσκεται ο προϊστορικός αρχαιολογικός χώρος του Μύρτος, που χρονολογείται από την πρώιμη Μινωική εποχή. 90 δωμάτια από τον οικισμό έχουν ανασκαφεί. Ένα από αυτά χρησιμοποιούταν σαν θυσιαστήριο. Ανάμεσα στα ευρήματα της περιοχής είναι το αγαλματίδιο της θεάς του Μύρτου

Ο Καταρράκτης του Μυλωνά

Ένα πραγματικά ωραίο φυσιολατρικό αξιοθέατο της περιοχής είναι ο καταρράκτης τους Μυλωνά, μέσα στο κατάφυτο ομώνυμο φαράγγι  7 χλμ. ανατολικά της Ιεράπετρας. Η πεζοπορία διαρκεί περίπου 30 λεπτά και ο δρόμος είναι βατός και έχει καλή σήμανση. Η καλύτερη εποχή για να διασχίσει κανείς το συγκεκριμένο φαράγγι είναι το χειμώνα ή την άνοιξη, ώστε να υπάρχουν πολλά νερά, κάτι που δείχνει το τοπίο μαγευτικό.

H Μνημειακή στο Ελιά στο  Καβούσι

Το Ελαιόδεντρο αυτό που βρίσκεται στην θέση «Αζοριάς», στο χωριό Καβουσι, περίπου έντεκα χιλιομέτρα βορειοανατολικά της Ιεράπετρας. Το ελαιόδεντρο αυτό έχει ανακηρυχθεί από τον Σύνδεσμο Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης (ΣΕΔΗΚ) σαν «Μνημειακὀ» λόγω των μεγάλων διαστάσεων του κορμού του και λόγω της θέσης του κοντά στους αρχαίους οικισμούς «Βροντἀς», «Κάστρο» και «Αζοριάς». Οι διαστάσεις του κορμού και σε  ύψος 0,8m, είναι  (4,90m) και η περίμετρος του (14,20m). H ηλικία του δέντρου εκτιμάται  περίπου σε 3.250 χρόνια σύμφωνα  με  την μέθοδο των ετήσιων δακτυλίων.

Το δάσος του Σελάκανου

Βόρεια της Ιεράπετρας βρίσκεται το δάσος του Σελάκανου, ένα από τα σπουδαιότερα οικοσυστήματα του νησιού και της Μεσογείου γενικότερα. Το δάσος του Σελάκανου είναι ένα τοπίο άγριας ομορφιάς και ένα από τα σημαντικότερα οικοσυστήματα της Κρήτης, ενταγμένο στο δίκτυο NATURA 2000. To ορεινό πευκοδάσος ξεκινάει 35 χλμ βορειοδυτικά της Ιεράπετρας και καταλήγει στις πλαγίες, κάτω από την κορυφή Αφέντης Χριστός, του όρους Δίκτη.  Καλύπτεται κυρίως από το ανθεκτικό είδος «τραχείας πεύκης» (Pinus Brutia), που αντέχει στην ξηρασία και στο βραχώδες έδαφος της περιοχής, αλλά το οικοσύστημα του Σελάκανου περιλαμβάνει και δενδρώδεις πρίνους, κυπαρίσσια, σφενδάμια, πλατάνια. Κι ακόμη, αγριοαχλαδιές, φασκομηλιές, κατσοπρίνια και αρπακτικά πουλιά (γεράκια, βιτσίλες) που πετούν πάνω από τις απότομες πλαγιές της Δίκτης.